کاسل

باز این چو شورش است که در خلق عالم است    باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است‏
باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین            بى نفح صور خاسته تا عرش اعظم است
این صبح تیره باز دمید از کجا کزو                    کار جهان و خلق جهان جمله در هم است
گویا طلوع می‌‏کند از مغرب آفتاب                    کاشوب در تمامى ذرات عالم است
گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست‏                    این رستخیز عام که نامش محرم است