روایت شده که روزی در محضر امام صادق (ع) نام حضرت صاحب الامر برده شد، امام ششم به منظور احترام نام آن حضرت از جای برخاسته و قیام فرمود و این روایت مدرکی برای استحباب قیام کردن به هنگام شنیدن یا بردن نام امام زمان (عج) است.
به گزارش خبرگزاری مهر، مذهب شیعه در باب مهدویت این است که مهدویت خاصه، صحیح و مقبول است و به تعبیر دیگر، آنچه مورد پذیرش است، مهدویت شخصیه است نه نوعیه. البته بعضی از صوفیه و عارفان قائل به مهدویت نوعیه بوده‌اند. به این معنا که عقیده دارند که در هر دوره‌ای باید یک مهدی وجود داشته باشد که ویژگی‌ها و خواص مهدویت و هادویت را داشته باشد و می گویند: هیچ عصری خالی از یک مهدی هادی نیست و ضرورتی هم ندارد که مشخص شود از نسل چه کسی است و چه خصایصی را داراست.
حاکمیت تدریجی اسلام و احکام نورانی آن، بخشی از ظهور امر حضرت مهدی (عج) است. هر چند هنوز ظهور ایشان، واقع نشده است. موضوعی که احیانا در قالب سوال مطرح می شود این است که دنیا اکنون پر از جور و ستم است پس چرا امام زمان بنا به مفاد روایت معروف و مشهور ظهور نمی کند؟ در رابطه با این مسئله باید گفت هیچ گونه علیتی فیما بین پرشدن دنیا از ظلم و جور و یا سیطره ظلم و جور بر دنیا و ظهور امام زمان وجود ندارد که بگویم بلافاصله امام زمان باید در این شرایط ظهور فرماید.
در برخی دیگر از روایات چنین آمده است: بعد از آن که دنیا از ظلم و جور پر شده امام زمان تشریف می آورد و آن را از عدل و داد سرشار و لبریز می نماید، اما مقدار این فاصله و اندازه آن مشخص نشده است. پس باید این شبهه از اذهان پیش بیاید که تا دنیا از ظلم و ستم پر شد باید حتما امام زمان ظهور کند، زیرا امکان آن هست که این مدت زمان و فاصله بنا به حکمت ها و مصالحی به درازا بکشد و این نباید برای کسی جای نگرانی و یا افسردگی باشد.
یک موضوعی که مطرح است اینکه آیا وقتی نام امام زمان برده می شود، قیام برای نام ایشان واجب می باشد یا واجب نیست؟ مدرکی که برای این مسئله وجود دارد این است که آمده روزی در محضر امام صادق (ع) نام حضرت صاحب الامر برده شد، امام ششم به منظور احترام نام آن حضرت از جای برخاسته و قیام فرمود. اما اینکه استجاب برخاستن به هنگام شنیدن نام مبارک امام عصر (عج) شامل هر کدام از نام های آن حضرت است و یا منحصر به کلمه «قائم آل محمد» است، مورد بحث و گفت و گو بوده است.
مطلب دیگری که احیانا مطرح می شود این است که آیا امام زمان زن و فرزند دارد یا خیر؟ و اگر ازدواج کرده، آیا اولاد دارد یا خیر؟ برای این ادعا که امام زمان قبل از ظهور، همسر و فرزندانی دارد به روایتی استدلال شده که مرحوم شیخ طوسی، در «الغیبه» آن را ذکر نموده است. در این روایت از حضرت صادق (ع) نقل شده که فرمودند: مطلع نیست بر مکان امام زمان در ایام غیبت هیچ کس نه از اولاد و نه غیر اولاد، مگر غلامی که متصدی کارهای آن حضرت است و فقط او از محل امام مطلع است. پس معلوم می شود که امام زمان اولاد دارد و وقتی فرزند داشت، قطعا همسر هم دارد.
