کاسل

(وَ لا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحاً).

«و در روى زمین از روى کبر و غرور، گام برمدار» سوره ی اسرا آیه ی37

به راستی وای به حالمان اگر از عاقبت غرور آگاه باشیم و همچنان مغرور و متکبر باشیم.

نه به زیادی ها و فرازها باید بالید و مغرور بود و نه از کاستی و فرودها باید نالید.

توکل به خدا باید در ثانیه به ثانیه ی احوال واعمالمان باشد.

 زندگیمان درست مانند همین بازی نوستالژی مان است وشیطان در هر کجا در کمین انسان غافل  .

حریف شیطانیم و البته پیروز میدان ،

اگر صبور باشیم و خدایی عمل کنیم.

نظر شما؟؟

کاسل 93/2/30-دلنوشته ی امروز